De wetgever heeft bewust gekozen om de wens tot vormvrije participatie vast te leggen in de Omgevingswet. Desalniettemin lijkt dit een onhaalbare wens, zo blijkt uit reacties van lokale overheden en de Raad van State. Door het ontbreken van toetsingsnormen zal het participatieproces in de praktijk middels de rechterlijke gang alsnog worden ingevuld. Dit lijkt onwenselijk en in te druisen tegen de gedachtegang van de wetgever en de geest van de Omgevingswet. Is regulering van het participatieproces niet alsnog wenselijker?