Digitaal Stelsel Omgevingswet: 2D of 3D?

In het verleden was de overheid vaak de initiator van wijzigingen en ingrepen in de fysieke leefomgeving. Met de komst van de nieuwe Omgevingswet komt die rol meer en meer bij burgers, bedrijven en instellingen te liggen. Deze ontwikkeling vraagt om een andere dienstverlening van de gemeente. Dienstverlening die erop gericht is om initiatiefnemers optimaal te ondersteunen bij hun initiatieven en om tijdrovende procedures te voorkomen

Wat is het DSO?
Het Digitaal Stelsel Omgevingswet (DSO) moet het mogelijk maken dat initiatiefnemer, belanghebbenden en bevoegd gezag met één klik op de kaart inzicht krijgen in wat er op een bepaalde plek wel en niet kan, welke regels er gelden en welke onderzoeken er nodig zijn. Alle relevante informatie moet betrouwbaar en gemakkelijk beschikbaar zijn voor een goede en snelle besluitvorming. Belangrijke onderdelen van dit DSO zijn de geo-basisregistraties en de informatiehuizen. Die gaan ervoor zorgen dat er met één klik op de kaart ruimtelijk inzicht wordt verschaft in de fysieke leefomgeving en de veranderingen die daarin doorgevoerd worden. Maar dat ruimtelijk inzicht is wel gebaseerd op een ‘platte’ kaart. Is dat wel voldoende voor een goede afweging?

Casus Den Haag
Een aantal gemeenten is van mening dat een goede ondersteuning van de nieuwe Omgevingswet alleen kan in een 3D-omgeving. Bijvoorbeeld bij de gemeente Den Haag, waar men deze ontwikkeling wil ondersteunen door te werken met een Dynamisch 3D Omgevingsmodel, bestaande uit een 3D plankaart met een Dynamisch 3D model, waarmee verschillende databronnen, waaraan geo-informatie en modellen voor verkeer, milieu, geluid en externe veiligheid, worden gekoppeld. Effecten van initiatieven in de fysieke leefomgeving kunnen hiermee integraal worden afgewogen en het resultaat van een initiatief wordt toegankelijk gepresenteerd aan de belanghebbenden.

Stip op de horizon
De gemeente Den Haag wil het voor die partijen én voor zichzelf gemakkelijker maken om de haalbaarheid en impact van die plannen te checken. In dit filmpje zet de gemeente Den Haag haar stip op de horizon voor het Dynamisch 3D model. Inmiddels hebben meer gemeenten hun belangstelling voor dit model getoond. Aan de hand van pilots wordt het model nu verder getest en verfijnd. Ook wordt onderzocht welke veranderingen dit vraagt in werkwijze en organisatie. Als in de toekomst ook de wettelijk vastgestelde kaders aan deze virtuele 3D-omgeving worden toegevoegd dan rekent het model uit of bij een voorgesteld initiatief limieten worden overschreden.

3D wordt de norm!
De vraag is: in hoeverre beïnvloedt deze ontwikkeling het nog te ontwikkelen DSO? Of wordt deze ontwikkeling slechts door een beperkt aantal (wat grotere) gemeenten omarmd? In de digitale wereld is het 3D modelleren van de ‘werkelijkheid’ reeds gemeengoed. Dat zal de komende jaren alleen maar uitbreiden en verder doorontwikkelen. 3D wordt de norm als we in de digitale wereld ‘kijken’ naar onze fysieke wereld. Dat zou ook de norm moeten zijn voor het DSO. Een ‘platte kaart’ voldoet niet meer. De Omgevingswet kan dan niet zonder een 3D informatie- en communicatiemodel. Lijkt me logisch!

Meer weten?
Heeft u hier vragen over of wilt u er gewoon eens van gedachten over wisselen? Bel of mail me dan: 06 81 42 95 16, harriedahlmans@kcomgevingswet.nl.

Bronnen:

• “Dynamisch 3D model voor Gemeente Den Haag”, GIS-magazine 14 juli 2016.
• Presentatie “De omgevingswet en 3D gaan hand in hand” van Timo Erinkveld, gemeente Den Haag (2015).